• Czy wiesz, że...
    EKLERKA
    Słowo eklerka powstało od rzeczownika ekler, zapożyczonego z francuskiego
    éclair, co znaczy ‛błyskawica’. W użyciu jest także forma eklerek, ale żeńska eklerka lepiej pasuje do nazw innych ciastek, jak napoleonka, bajaderka, stefanka czy wuzetka. Nasuwa się pytanie, która cecha eklerki sprawiła, że Francuzi nazwali ją błyskawicą – podobno jej budowa, dzięki której można to ciastko szybko zjeść. W brytyjskich slownikach wydawnictwa Chambers eklerka ma żartobliwą definicję: „a cake long in shape, but short in duration”. Po polsku brzmiałoby to: „ciastko o długim kształcie, ale krótkim życiu”.
    Mirosław Bańko
     
  • Łatwo pomylić
    KAMPANIA, KOMPANIA
    Kampania to działania wojenne, kompania to grupa żołnierzy obejmująca
    kilka plutonów (w terminologii wojskowej pododdział). Tym wojskowym znaczeniom towarzyszą inne inne: kampania to zorganizowane działania różnego typu (por. kampania wyborcza, w okresie PRL kampania żniwna), kompania to grupa znajomych osób, które chętnie spędzają razem czas (por. wesoła kompania). Polszczyzna ma także pochodne przymiotniki: kampanijny i kompanijny, do rodziny wyrazowej kompanii należy ponadto kompan.
    Mirosław Bańko
     
  • To ciekawe
    Damski bokser
    Czyli: ktoś, kto wykorzystując przewagę fizyczną, bije słabszych, zwłaszcza kobiety. Damski może być
    krawiec i fryzjer – są to mężczyźni, mający nie klientów, lecz klientki. Do żeńskich nazw tych zawodów (krawcowa, fryzjerka) nie dodajemy przymiotników od nazw płci. Bokser z natury rzeczy jest męski, niektórzy uważają, że nawet bardzo. Stąd to połączenie jest wyjątkowo piętnujące – ten, kto bije kobietę, nie jest żadną miarą męski.
    Jerzy Bralczyk
     
Słowo dnia: ujmować

Zagraj z nami!

Chcesz sprawdzić swoją znajomość języka?

Zagraj teraz

Zasady pisowni

34. [149] Pisownia wyrażeń zaimkowych
Połączenia zaimka i następującej po nim innej części mowy to wyrażenia zaimkowe. Pisze się je rozdzielnie, np.
co chwila, co dzień, co godzina, co miesiąc, co niedziela, co rok, co roku, co tydzień, co wieczór;
co do (tego), co gorsza, co gorsze, co najmniej, co prędzej, co tchu, co za (przygoda), czym prędzej, kto zacz, tym bardziej, tym gorzej, tym lepiej.
WYJĄTKI: Odstępstwem od tej zasady jest pisownia łączna wyrażeń zaimkowych będących zrostami: coraz, toteż (= więc), tymczasem, oraz złożeniami: cogodzinny, comiesięczny, coroczny, cotygodniowy, codziennie, corocznie, cotygodniowo.
 
 
... >>

Zmieniają się czasy,
zmieniają się słowa

Zobacz w Słowniku języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, jak przez pół wieku zmieniło się słowo cholernik
Więcej słów

Powiedz to inaczej

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego